4 مورد از بیماری‌‌های خیار

 لکه برگ، پژمردگی باکتریایی، پوسیدگی تاج و ریشه فیتوفتورا و کپک پودری از بیماری های مهم خیار هستند.
زمان وقوع، شدت و تلفات حاصل از این بیماری‌ها با توجه به منطقه جغرافیایی متفاوت است.

بسیاری از بیماری‌های مهم وجود دارد که به گیاهان خیار آسیب می‌رساند و منجر به کاهش قابل توجه عملکرد می‌شوند، در این مقاله ما به مهمترین بیماری‌های خیار اشاره کرده‌ایم. 

لکه برگ

لکه برگ یکی از بیماری‌های خیار بوده که بسیار گسترده است. این بیماری توسط یک باکتری ایجاد می‌شود و علائم اولیه آن لکه‌های کوچک و غوطه‌ور در آب است که در زیر برگ‌ها ایجاد می‌شود. این لکه‌ها به مرور گسترش می‌یابند تا جایی که توسط لکه‌های  بزرگتر در برگ محدود شوند و به لکه‌ها شکل زاویه‌ای می‌دهد. در ارقام حساس، لکه‌ها ممکن است توسط هاله زرد احاطه شده باشند.

در شرایط مرطوب، یک مایع شیری از بافت‌های آلوده خارج می‌شود. این سوراخ خشک می‌شود و پوسته‌ای سفید روی ضایعات را می‌پوشاند. این بیماری همچنین می‌تواند ساقه‌ها، دم‌‌برگ‌ها و میوه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. ضایعات میوه‌ای کوچک و دایره‌ای شکل با مراکز رنگی براق است و در صورت آلودگی میوه، میوه تغییر شکل می‌دهد.

باکتری لکه زاویه‌دار برگ می‌تواند از طریق بذر منتقل شود، در پیوندها وجود داشته باشد و در مزارع روی بقایای محصولات یا گیاهان خیار دیگر زنده بماند.‌

پیشگیری از بیماری لکه برگ

عامل بیماری‌زا می تواند تا دو سال و نیم در مواد برگ خشک زنده بماند. این باکتری از طریق راه‌هایی مانند روزنه، هیداتد و زخم‌ها گیاهان خیار را آلوده می کند. عامل بیماری زا با پاشیدن آب، حشرات، وسایل آلوده و کارگران پخش می‌شود. هنگامی که گیاهان مرطوب هستند، بیماری به راحتی گسترش می‌یابد.

مدیریت لکه برگ زاویه‌ای با استفاده از بذر عاری از پاتوژن که حاصل از یک منبع معتبر است آغاز می‌شود. همچنین ، گونه‌هایی را انتخاب کنید که در برابر بیماری مقاوم باشند. انواع خیار با مقاومت بالا  مانند بذر خیار کالتس در دسترس هستند.

حداقل برای دو سال در مزارع خود گیاهان غیر دامی کاشت کنید. برای تسریع در تجزیه، بقایای محصول را به سرعت پس از برداشت ترکیب کنید. از استفاده از آبیاری سربار خودداری کنید و آبیاری که ممکن است به باکتری آلوده باشد انجام ندهید.

وقتی کارخانه ها مرطوب هستند، کارگران و تجهیزات را از مزارع دور نگه دارید. استفاده از باکتری‌کُش بر پایه مس می‌تواند به کند شدن گسترش لکه برگ کمک کند. با این حال، این برنامه‌ها ممکن است پس از ایجاد یک بیماری همه گیر موثر نباشند. درمان‌ها باید از ابتدای بروز علائم آغاز شوند و افزودن قارچ‌کش EBDC (مانند مانکوزب) اثربخشی درمان مس را افزایش می‌دهد.

پژمردگی باکتریایی

پژمردگی باکتریایی توسط سوسک‌های راه راه و خالدار منتقل و ایجاد می‌شود. مهمترین دوره عفونت از ظهور گیاه تا زمانی است که سایبان‌ها بسته می‌شوند. علائم پژمردگی می‌تواند در هر زمان ایجاد شود، اما بیماری در اوایل فصلی که گیاهان به سرعت رشد می‌کند، بیشتر آسیب می‌رساند. در ابتدا، فقط ممکن است تعدادی از خوشه‌ها تحت تأثیر قرار گیرد، اما علائم می‌تواند به سرعت به کل گیاه سرایت کنند. 

یک آزمایش میدانی تشخیصی برای این بیماری شامل برش یک برگ پژمرده نزدیک تاج ، فشار دادن سطوح بریده شده به هم و آهسته کشیدن قطعات است. اگر رشته‌های نازکی از لجن باکتریایی بین دو سطح بریده شده ایجاد شود، احتمالاً پژمردگی باکتریایی علت علائم پژمردگی است. پاتوژن پژمردگی در خاک یا بقایای محصول زمستان نمی‌ماند. این باکتری به احتمال زیاد زمستان را روی میزبانان علف‌های هرز و گیاهان خیار میماند.

اقدامات مدیریتی بیماری پژمردگی باکتریایی

اقدامات مدیریتی برای پژمردگی باکتریایی بر جلوگیری از تغذیه سوسک‌های خیار متمرکز است. استفاده از خاک و محلول پاشی حشره کش‌های سیستمیک ممکن است در مناطقی که بیماری معمولاً اتفاق می‌افتد لازم باشد. جستجوی سوسک‌ها باید به طور منظم انجام شود، با شروع برنامه‌هایی که از اولین علائم فعالیت سوسک‌ها شروع می‌شود. علف‌های هرز میزبان و گیاهان داوطلب، گیاهان آسیب دیده از بین‌رفته و یک برنامه تناوب زراعی دو تا سه ساله است. 

بیماری پوسیدگی ریشه و تاج 

بیماری پوسیدگی ریشه و تاج که یکی دیگر از بیماری‌های خیار است باعث میرایی نهال‌های جوان و همچنین پوسیدگی بافت‌های ریشه و تاج می‌شود و گاهی اوقات تورم برگ بر روی آن ایجاد می شود. گیاهان دچار پژمردگی ناگهانی و دائمی می‌شوند (یک شبه بهبود نمی‌یابند) و مرگ گیاه می‌تواند ظرف چند روز پس از بروز علائم اولیه رخ دهد.

تغییر رنگ قهوه‌ای روشن تا تیره در ریشه ها و ساقه های پایین ایجاد می شود. بافت های مبتلا نرم و غوطه ور در آب می شوند. در نهایت ، سیستم ریشه کاملاً پوسیده می شود. پاتوژن شبه قارچ همچنین می‌تواند با علائمی که در مزرعه یا پس از برداشت در حین حمل و ذخیره‌سازی ایجاد باعث پوسیدگی میوه شود.

این بیماری معمولاً به دنبال دوره‌های باران شدید یا آبیاری و در مناطق کم یا زهکشی ضعیف در مزرعه رخ می‌دهد که به مدت چند روز مرطوب باقی می‌ماند. با درجه حرارت خاک بالاتر از 65 درجه فارنهایت، دمای هوا بین 24 درجه و 29 درجه سانتی‌گراد و دوره‌های مرطوب طولانی مدت بیماری گسترش می‌یابد.

کپک پودری

کپک پودری یکی از بیماری‌های خیار است که به صورت پودری سفید در سطوح فوقانی و تحتانی برگ ظاهر می‌شود  و همچنین روی برگ‌ها و ساقه‌ها ظاهر می‌شود. کپک پودری ابتدا روی برگ‌های مسن / پایین و گیاهان مسن و میوه دار ایجاد می‌شود. برگ‌های آلوده قبل از موعداز بین می‌روند. میوه خیار همچنین می‌تواند توسط کپک پودری آلوده شود.

عامل بیماری‌زا برای رشد و تولید مثل به یک میزبان زنده احتیاج دارد و با بقایای محصول، زنده نمی‌ماند. در برخی مناطق، مانند مناطق ساحلی، عامل بیماری‌زا در بوته خیار یا گونه‌های علف‌های هرز زنده می‌ماند و بیماری می‌تواند در هر زمان از سال رخ دهد.

در مناطق دیگر، بیماری در اواخر فصل ایجاد می‌شود ، مانند اسپورها که در مناطق گرم‌تر زودتر ظهور می‌کنند. اسپورها می‌توانند مسافت زیادی را در باد طی کنند و تا هشت روز زنده بمانند. این پاتوژن همچنین می‌تواند در گیاهانی که در سیستم‌های کشت محافظت شده مانند گلخانه‌ها رشد می‌کنند زنده بماند.

کپک پودری به بوته‌هایی که رشد زیادی داشته و در زمین‌هایی که کشت انبوه در آنن صورت گرفته علاقه دارد. سطح رطوبت نسبی بین 50 تا 90 درصد برای این نوع از بیماری بهترین است، اما وجود رطوبت آزاد لازم نیست. این بیماری می‌تواند در دمای بین 10 تا 32 درجه سانتی‌گراد ایجاد شود.

مدیریت کپک پودری

برای مدیریت کپک پودری، ارقام مقاوم مانند بذر خیار کالتس را برای کِشت انتخاب کنید. میزبانان علف‌های هرز را در مناطقی که پاتوژن می‌تواند زمستان گذرانی کند، کنترل کنید. محصول را از نظر اولین علائم بیماری که در آن زمان می‌تواند با برنامه اسپری قارچ کش کنترل شود، شروع کنید. بنابراین ، مهم است که برنامه‌های جایگزین قارچ کش‌ها با عملکردهای مختلف را تغییر دهید.