منابع آبی ایران ورشکسته شد!
مصطفی فداییفرد، در ارزیابی وضعیت خشکسالی و کمآبی در کشور اظهار داشت:«موقعیت جغرافیایی ایران به گونهای است که حدود ۸۵ درصد از وسعت کشور در منطقه خشک و نیمهخشک قرار گرفته است. مقدار بارش در ایران حدود یکسوم میانگین جهانی و میزان تبخیر آن در ایران حدود سه برابر متوسط جهانی است.
ضمن این که عمده بارندگیها در ایران به سطح محدودی از کشور اختصاص دارد، به طوری که ۷۰ درصد از بارندگیهای سالانه فقط در ۲۵ درصد از سطح کشور و ۳۰ درصد باقیمانده بارندگیها در ۷۵ درصد از سطح کشور نازل میشود.» این در حالی است که به دلیل تغییرات اقلیمی در سالهای اخیر، هم از مقدار بارندگیها کاسته شده است و هم الگو (یا شدت) بارش، نوع بارش (تبدیل شدن برف به باران) و زمان بارش (جابهجایی بارش از فصل نیاز به فصول دیگرِ سال)، منجر به افزایش شدت خشکسالیها و فراوانی وقوع سیلابها در ایران شده است.
روشهای غیراصولی برداشت آب
روشهای غیر اصولی برداشت آب به بحران کم آبی دامن زده است. وی افزود:«به قول معروف “بحران آب در ایران به دلیل کم آبی و خشکسالی نیست بلکه به دلیل سوءمدیریت منابع آب است”. باید پذیرفت که مدیریت منابع آبی کشور اشتباه بوده و در این میان استفاده از روشهای غیراصولی برداشت نیز به بحران آب دامن زده است.»
مصرف 96 میلیارد متر مکعب آب در ایران
ایشان در خصوص آنچه موجب بروز کمآبی در کشور شده توضیح داد:«بررسیها نشان میدهد که مقدار بارندگی در کشور طی دو دهه اخیر حدود 10 درصد کاهش یافته است ولی از مقدار رواناب در دوره مشابه آماری، حدود 40 درصد کاسته شده است. مهمترین دلیل این موضوع، برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی و کاهش شدید رطوبت خاک است.
سالانه حدود 96 میلیارد متر مکعب در ایران آب مصرف میشود در حالی که کل منابع آب تجدیدپذیر کشور حدود 90 میلیارد متر مکعب است، بنابراین از بحران آب عبور کردهایم و به ورشکستگی آبی رسیدهایم.»
پایان ذخایر آبی به بهانه ایجاد اشتغال
وی ادامه داد:«بر این اساس مهمترین اهمالکاری و کمکاری این بوده است که در طی چهار دهه اخیر سعی کردهایم همه مشکلات کشور را با فشار بر منابع آب برطرف کنیم. یعنی این که اشتغال ایجاد شده در کشور توسط دولتهای مختلف، همگی آبمحور بودهاند.
ضمن این که عدم اشتغالزایی کافی در کشور، باعث شده است که مردم نیز راسا برای کسب درآمد و ارتزاق خانواده، اقدام به برداشت غیرمجاز از آبهای سطحی و زیرزمینی کنند. این در حالی است که پتانسیلهای فراوان کشور برای ایجاد اشتغال، واقعا بدون استفاده باقی ماندهاند.»
عمق فاجعه ورشکستگی
وی با بیان اینکه طرحهای بسیار خوبی در زمینه تعادلبخشی منابع زیرزمینی تهیه شده، خاطرنشان کرد:«با این وجود به دلیل کمبود منابع مالی و اعتباری و تخصیص نامناسب بودجه، عملا فعالیت موثری در این زمینه به انجام نرسیده است که منجر به احیا شود و منابع زیرزمینی کشور در حال نابودی هستند. مردم و به خصوص مسئولین و مدیران کشور هنوز به عمق فاجعة ورشکستگی آبی پی نبردهاند!»
راهی برای نابود نکردن منابع آب
این کارشناس و پژوهشگر ادامه داد:«راهکار بعدی این است که از پتانسیلهای فراوان کشور برای درآمدزایی و ایجاد اشتغال و توسعه پایدار بهره ببریم. پتانسل گردشگری ایران اگر در دنیا بینظیر نباشد لااقل بسیار کمنظیر است ولی به دلیل وجود محدودیتهای خود خواسته (که بسیاری از آنها حتی در کشور عربستان سعودی که مهد اسلام است نیز وجود ندارد)، نمیتوانیم از این ظرفیت بهرهگیری کنیم.
لازم به ذکر است که بسیاری از کشورهای دنیا با پتانسیلی بسیار اندک و غیر قابل مقایسه با پتانسیلهای گردشگری ایران، از درآمدهای حاصل از گردشگری، ایجاد اشتغال کرده و کشورهایشان را اداره میکنند و مجبور نیستند که منابع کشورشان را نابود کنند.»
آب مجازی
آب مجازی (water footprint) عنوان کرد و افزود:«راهکار بعدی، بودجهریزی مناسب و شفاف است.» بهبود تعامل با جهان به منظور عدم نیاز به خودکفایی و … اگر بناست به توسعه پایدار برسیم باید نهادهای حکمرانی (نهاد دولت، نهاد قانونگذار و نهاد قضایی ) بهبود یابند.به عنوان نمونه نهاد قضاوت باید مستقل و مقتدر و در دسترس و ارزان و سالم و قانونمند باشد و اگر چنین باشد، بسیاری از افراد جامعه به سراغ جرو و فساد نمیروند و به تولید فکر خواهند کرد، نهاد درست، انگیزه بازیگران را اصلاح میکند.
سلام ممنون بابت اطلاعات خوبتون
سلام. سپاس از همراهی شما